دیوانگی و فاز بدتر از آن
دیوانگی و فاز بدتر از آن
به گزارش روابط عمومی سازمان بسیج اساتید کشور و به نقل از پایگاه خبری و تحلیلی بصیرت، در بخشی از متن این یادداشت آمده است:
کیهان: 1- هنوز پیکر مطهر پیامبر اعظم (ص) بر زمین بود که برخی همراهان ناهمدل درباره جانشین الهی او اختلاف به راه انداختند و دل زهرای مرضیه سلامالله علیها را به درد آوردند.
2- فرض محال که محال نیست. تصور کنید پس از جنایت اردوگاه یزید، آقای ظریف، کاروان اهل بیت (ع) را هنگام عزیمت به کوفه و شام همراهی میکرد. هنوز پیکر مطهر شهیدان بر زمین بود و اهل بیت، عزادار. در این میان، یکی از ناظران آن جنایت بزرگ، از آقای ظریف میپرسید «آیا شما بعد از این قتل، امکان مذاکره با یزید را منتفی میدانید؟» و پاسخ میشنید «خیر. من هرگز این احتمال را منتفی نمیدانم که افراد، رویکرد خود را تغییر دهند و واقعیات را بپذیرند. برای ما فرقی نمیکند که چه کسی در کاخ کوفه یا شام (سفید) حضور دارد. آنچه اهمیت دارد، چگونگی رفتار آنهاست. دولت یزید (ترامپ) میتواند گذشته خود را اصلاح کند، تحریمها را بردارد و به میز مذاکره برگردد. ما هنوز در میز مذاکره باقی ماندهایم. آنها طرفی هستند که میز مذاکره را ترک کردهاند. ما شکیبایی زیادی داریم»! آیا چنین سخنانی، چیزی جز نمک پاشیدن بر داغ جراحت وارده از جانب جنایتکاران محسوب میشد؟
3- هنوز چند هفته از جنایت آمریکا و شهادت سردار سپهبد حاج قاسم سلیمانی نگذشته که ابتدا آقای روحانی و سپس آقای ظریف، پالس مذاکره به قاتلان آن شهید میفرستند؛ و حال آنکه پیشاپیش، اعتماد دوباره به شیطان بزرگ را «دیوانگی» خواندهاند. بیتردید نتیجه این رفتار و گفتار، تشویق جنایتکاران به تحریم و ترور و جنایت بیشتر است. چرا چنین پالسهای خطرناکی ارسال میشود و با توهین طرف مقابل مواجه میگردد؟ کدام مشورت مسمومی چنین القا کرده که خط قرمز، «عدم مذاکره» است و باید به هر قیمت بر مذاکره با آمریکا تاکید کرد؟ جرم آمریکا قبلا این بود که توافق را زیر پا گذاشته بود و با این وجود، دولت ما به انجام یکطرفه تعهدات، 20 ماه پس از خیانت آمریکا و اروپا ادامه میداد. آن زمان میشد گفت آمریکا تحریمها را جبران کند تا بتواند به جمع 1+5 در برجام (و نه مذاکره برای دادن امتیاز جدید از سوی ایران) برگردد. اما اکنون به خیانت آمریکا، جنایتی بیسابقه در حد ترور «فرمانده مبارزه بینالمللی با تروریسم» افزوده شده و دشمن در اقدامی خباثتآلود، فرمانده ارشد نیروی دفاعی ما را ترور کرده است. در اینجا آقای ظریف بیجاتر از بیجا مرتکب شده میگوید آمریکا اگر تحریمها را بردارد، ما آماده مذاکره دوباره هستیم! پس تکلیف غیرت و شرافت و عزت چه میشود؟ ترامپ و تیمش باید چه استنباطی از این ادبیات بکنند؟
4- قرار است دنیا ترامپ را بشناسد که اهل تعهد و مذاکره نیست؟ اینکه از اردیبهشت پارسال برای دنیا یقینی شده و اکنون همین فرد و تیمش، صراحتا میگویند ژنرال سلیمانی را در کشوری که مهمان رسمیاش بوده، ترور کردهاند. چرا وزارت خارجه یا معاون حقوقی ریاستجمهوری به تعقیب کیفری تروریستها و اقامه دعوا علیه آنها در محاکم بینالمللی نمیپردازد؟ شرمآور نیست که برای چندمین بار دیپلماسی التماسی پیشه کنند؟ آقای ظریف را نه فقط به نیویورک (برای شرکت در نشست سازمان ملل)، بلکه به سوئیس (نشست داووس) هم راه ندادند تا خاطره تلخ دریغ کردن از یک باک بنزین در مونیخ آلمان تکرار شود؛ با این وجود چرا اصرار دارند خود را بفریبند؟
5- سراب اعتماد و رفاقت با شیطان بزرگ، نه با ترور شهید سلیمانی یا خروج ترامپ از برجام، بلکه در دولت اوباما با تحریمهای ویزایی، تهدید طرفهای همکاری ایران و تمهید تحریمهای کاتسا و آیسا به پایان رسید. اما آقای روحانی و ظریف گویا نمیخواهند چشم بگشایند و ببینند سرگرم رویااندیشی در بحبوحه جنگ همهجانبه دشمن بودهاند. اما چرا؟ آیا آن چند ده میلیون نفری که در تشییع دشمنشکن پیکر شهید سلیمانی به خیابانها آمدند، جز عزت و اقتدار و انتقام، مطالبه دیگری از دولتمردان داشتند.
افزودن دیدگاه جدید