به گزارش روابط عمومی بسیج اساتید استان گیلان، در متن این بیانیه آمده است:

در میان مناسبت‌های تقویم دانشگاهی، بی‌گمان روزی زیباتر و ماندگارتر از روز معلم نیست. پرسش مهم در این مناسبت زیبا و حقیقی، واقعیت افتخارآمیز «چگونه معلم بودن» و «چگونه معلم ماندن» در دنیای جدید است.

شیوع گسترده ویروس کرونا از اواخر سال گذشته در جهان و تعطیلی مدارس و دانشگاه‌‎ها نقش معلم و فقدانش را بیش از پیش در جامعه آشکار کرد. پیش از این اگر بخشی از ساختار اداری و بوروکراسی بیمار، در برابر الکترونیکی شدن مقاومت می‌کرد، و بخشی از شبکه بزرگ آموزش کشور حجاب و ترس از تکنیک داشت، کرونا اما ضرورت فعال‌سازی این ظرفیت عظیم و تطبیق دادن شبکه‌های مختلف و زیرسیستم‌ها را با شرایط جدید آشکار کرد.

معلمان از مهدکودک‌ها تا دبستان و دبیرستان و دانشگاه مردانه به خط آموزش‌های برخط مجازی وارد شدند و سنگین‌ترین تلاش‌ها و مجاهدت‌ها بر دوش نیروهای فناوری اطلاعات دانشگاه‌ها افتاد تا شبکه ارتباطی دانشجو- استاد بصورت «واقعی و محصول‌محور» برقرار شود.

صدای استاد به مثابه آبشار جاری امید علم، آرامش بخش تعطیلی فیزیکی فضا و در حکم چراغی برای روشن نگهداشتن جریان انتقال علمی در این بستر شد. این مسیر با تلاش‌های جهادی، هر روز کیفی‌تر از دیروز در حال پروردین است و هم اکنون آمادگی‌‌های نسبی برای ورود به «دانشگاه پلتفرم» در دانشگاه آزاد اسلامی فراهم شده است.

مسیری که به کاهش هزینه‌ها، کیفی‌سازی روش‌های تدریس در گستره ملی، رقابت‌پذیر کردن سبک‌های آموزش در داخل نظام آموزشی استانی و کشوری، پرهیز از تکرار، تدریس بر مبنای نیاز مخاطب، مخاطب سنجی مجازی و درونی شدن انگیزه‌ها در تحصیل منجر خواهد شد. بیم آن می‌رود که این تلاش‌های صادقانه و شبانه روزی اساتیدی که در عرصه آموزش مجازی زحمات فراوانی متحمل شدند تا آنجا که به اذعان برخی اساتید دلسوز استان، برای هر یک ساعت تدریس در فضای مجازی، بیش از چهار ساعت مقدمات تکنیکی کار را فراهم کردند، با عادی شدن شرایط و تولد واکسن ویروس کرونا، به فراموشی سپرده شود.

بسیج اساتید باور دارد اگر چه هیچ چیزی جای آموزش حضوری و کتاب کاغذی و صندلی‌های دانشگاه را نخواهد گرفت، «افق آینده آموزش» افق ترکیبی «حضوری- مجازی» خواهد بود. طبیعتاً انتظار می‌رود اساتید پرتلاش و زحمتکشی که حلقه مفقوده حضور فیزیکی را شورمندانه و مسوولانه در فضای مجازی پر کردند حفاظت از این دستاورد آموزش برخط مجازی را در فردای عبور از کرونا از مدیریت کلان خواستار باشند و اقتضای روش‌های معلمی و آموزش در دنیای مدام در حال تغییر کنونی همین است. باید هشدار داد که بسنده کردن به روش‌های قدیمی و دربست کل ساختار را به قبل از کرونا برگرداندن، باعث هزینه‌های جبران ناپذیر بر جان نظام آموزش و رانده شدن مخاطب جوان نسل اینستاگرامی و نرم‌افزارهای هر لحظه به روز شونده است.

بدون شک تاریخ پر افتخار این مرز و بوم کم ندارد از فرزانگانی که چگونه معلمی کردن و معلم ماندن را برایمان هجّی کرده‌اند. اکنون و در این شرایط نوظهور، علاوه بر فضای واقعی و حقیقی جامعه، باید بیش از پیش به چگونه معلم بودن و «چگونه معلم ماندن در فضای مجازی» اندیشید. شرایط جدید و برخط مجازی نیازمند اندیشه ورزی بیشتر و بررسی جوانب مختلف، علمی، اخلاقی، روحی- روانی این نوع از آموزش دانشگاهی بر دانشجو، استاد، خانواده دانشجویان، خانواده اساتید، نظام صنفی مشاغل مختلف و روشهای جبران و جایگزین است. آموزشی که کلاسهای عملی را پوشش نمی‌دهد. آوزشی که اگر صرفا به انتقال داده‌ها محدود شود، نیک می دانیم با صرف «یعلّمهم» و غفلت از «یزکّیهم» ضربه‌های جبران ناپذیری در تربیت نسلهای آینده بر پیکر جامعه اسلامی ما وارد خواهد کرد.

در پایان ضمن عرض خداقوت و دست مریزاد به همه اساتید پرتلاش آموزش در این شرایط دست یکان یکان شما را به رسم ادب می‌بوسیم و از خداوند دوام صحت و سلامتی و عشق معلمی در روح و جانتان را از خداوند رحمان و رحیم خواستاریم که راه تعلیم و تربیت در فضای حقیقی و مجازی راه و روش انبیاست. این ایام بر تمامی عاشقان راه انبیای الهی مبارک.

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق        ثبت است بر جریده عالم دوام ما

انتهای پیام/